Zondag 30 april.
Vroeg opgestaan rond een uur of zeven. Ontbijtje gemaakt bruin broodje met mijn favoriete mix van müesli/cruesli en ongebrande noten met een mix van Griekse en Volle yoghurt. Op de iPad gekeken en hierop stond een bericht waarvan we niet echt gelukkig werden. Schiphol kampte met een stroomstoring. Hierdoor kon er o.a. niet ingecheckt worden. Ook de wegen en het treinverkeer naar Schiphol waren afgesloten. Maar gelukkig was even later de stroomstoring verholpen en kon er weer ingecheckt kon worden. Dus na het douchen, aankleden, huis netjes maken en Victor kroelen, zijn we richting de buren gegaan. Zij zouden ons naar Schiphol brengen met de auto. Koffers in de achterbak en de hele familie in de auto, ze gingen daarnaar door naar opa en oma. En dan richting Schiphol. Er stond een kleine file voor de vertrekhal, hier deden we een kwartiertje over om de juiste vertrekhal te bereiken. Na de buren bedankt te hebben, proberen we de hal binnen te komen. Deze is met enige moeite te bereiken, en we staren op de departureborden om te zien welke incheckbalie we moeten hebben. Maar door de chaos van de stroomstoring is het een gigantisch puinbak op Schiphol en moeten we als een kudde makke schapen richting vertrekhal 2. Onderwijl nog even zelf onze boardingspassen af drukken. Hierna weer in de rij die alsmaar aangroeide op weg naar de bagage afhandeling. Weer selfservice. Een aardige stewardess kwam erbij gaan staan om te kijken of het goed ging bij ons en vroeg hoelang we erover gedaan hadden om tot hier te komen. 1 1/2 uur zeiden we toen we zagen hoe laat het was. Vanaf hier was het een fluitje van een cent. Door de beveiliging en de selfservice pascontrole achter de douane beland. Hier een broodje gekocht en naar de wachtruimte gelopen. Het boarden ging ook soepeltjes en na niet zolang in het vliegtuig gezeten te hebben, begon de rit naar de startbaan. Wij gokken welke het zou worden en het werd de Polderbaan. Even een aanloopje en op weg via IJmuiden de Noordzee richting Londen naar Florida. Na een lange zit van bijna 10 uur, die probleemloos verliep komen we moe aan op het vliegveld van Orlando. Door de douane gaan ging gemakkelijk. Nadat we ons via selfservice hadden ingeklaard werden we bij de douane in de kleine rij gezet voor mensen die vaker Amerika bezoeken en waren we binnen 5 minuten binnen. Bij de bagageband onze koffers ophalen. Even doorlopen en daar was het hotel al. De Hyatt, wat een luxe, niets meer te hoeven doen. We krijgen een kamer op de achtste verdieping met een mooi uitzicht op de binnenplein van het vliegveld. Even settelen en dan naar McCoy’s voor diner. Voor Lilian een steak salade en ik nam een vis en chips schotel, die we met een wit biertje weg dronken. Na het eten direct naar de kamer en de ogen toe, slapen we zijn moe! ?
Geef een reactie