Zaterdag 29 juli.
Beverwijk <> Amsterdam.
Op onze normale tijd opgestaan. Lekker ontbijten en langzaam wakker worden met de krant (digitaal) en koffie. Hierna nog enkele huishoudelijke kleine klusjes gedaan. Douchen en de koffers gepakt. Ik blijk van ons tweeën het meest gepakt te hebben en de koffer is dan ook erg zwaar/niet te tillen. Na de lunch is het wachten op Anten en Marja, die ons naar Amsterdam zullen brengen. De bestemming is de Cruiseterminal op de Piet Heinkade. Waarna we inchecken en aan zullen boord gaan. Na Anten en Marja bedankt te hebben gaan we de cruiseterminal in. Het inchecken verloopt sneller dan we hadden verwacht en voordat weet het weten zitten we op het Lido dek met een lekker biertje in de zon.Te wachten op de afvaart van vijf uur. Toooottoooot klinkt het en we varen af. Het is al direct gezellig op het achterdek. Muziek en dans worden ingezet om de stemming, die er al eigenlijk is, erin te krijgen/ te versterken. Langzaam laten we Amsterdam achter ons en varen het Noordzeekanaal op richting de sluizen. Na even gevaren te hebben krijgt Lilian een telefoontje van Wim. Onze kennis die we opgedaan hebben op onze vorige cruise. Hij geeft aan dat hij bij pontje Buitenhuis staat. We gaan naar buiten aan bakboord zijde om zo te zien of we al bijBuitenhuis zijn. We zien het in de verste langzaam dichterbij komen. Warempel als we er zijn zien we daar Thea en Wim staan.
Samen zwaaien we uitbundig naar hen, zij zwaaien net zo hard terug. Dat was echt een leuke verrassing. Wij hadden daarop echt niet gerekend. Als zij uit zicht zijn lopen we naar de stuurboord zijde. Want Lilian heeft een appje van Allerd gekregen dat ook hij aan de andere kant van het Noordzeekanaal staat. Even later zien we hem staan en zwaaien dat het een lieve lust is naar elkaar. We zien hem in zijn auto stappen en een klein kwartiertje later staat hij alweer aan de kant te zwaaien. Dan zien we hem de wagen ingaan en weten we dat hij omweg is naar de pier van Wijk aan Zee. Maar eerst moeten we nog door de grootste sluis van de wereld. Het sluizen gaat als vanzelf, en sneller dan we hadden ingeschat. Voor we het wisten gaat de sluisdeur open en varen we tussen de pieren naar open zee. Maar voor we de open zee bereiken zien we op het einde van de pier Anten Marja en Allerd staan. Ik krijg onderhand een lamme arm van het zwaaien, maar het is wel heel hartverwarmend dat ze daar staan. Dat was echt leuk. Nadat ze uit zicht zijn besluiten we om te gaan eten. Dat wordt ook wel tijd want het loopt al ver na negen in de klok. We komen bij de dinerzaal aan en moeten even slikken. Er staat namelijk een lange rij om te mogen eten. We krijgen dan ook een pieper in onze handen gedrukt. Die gaat dan af als er een tafel beschikbaar komt. Het duurt Lilian dan ook wel iets te lang voordat we aan tafel kunnen. Lilian was al drie keer van plan om de pieper terug te geven. Maar voordat het tot die actie komt, begint het ding te trillen en te flitsen. We mogen. Het eten is zoals we gewend zijn, gewoon voortreffelijk. Granalen cocktail vooraf een spicey chicken en een Aarbei Romanov toe met daarna nog een stevige koffie. Dan besluiten we nog even om naar de BB kingsclub te lopen om van de muziek te genieten en dan door naar bed. Het was een enerverende dag.
Zondag 30 juli.
Noordzee.
Een vaardag, lekker rustig opgestart met het uitruimen van de koffers. Plank en kastruimte te over. Ook voor mij te volle koffer. Douchen en naar boven om te ontbijten. Beetje tegenvaller het restaurant voor het ontbijt is al gesloten. Dus op naar het Lido dek om aan te schuiven aan het buffet. Lilian “maakt” het ontbijt een speciale omelet, spinazie tomaat en paprika en een beetje kaas, dit met brood. In de tussentijd bestel ik koffie met vers geperste jus de Orange. Dus erg lekker zoals we gewend zijn. We raken met onze tafelgenoten aan de praat, ook gezellig dus. Na nog een koffie gaan we naar het Lido achterdek, om even te checken wat het weer doet. Dat valt niet tegen zo midden op de Noordzee. Voor date wetens het al bijna lunchtijd en we hebben onze tanden deze ochtend nog niets eens gepoetst. Dus als de wiedeweerga naar de hut om om daar onze ding (tandenpoetsen) te doen. Na dit gedaan te hebben gaan we naar het Lido deck om te lunchen. We besluiten om een niet zo zware lunch te doen. Het wordt voor ieder een gesneden lamsplak met een champignonsaus en een verse bowl met een salade. Voor mij met Ranch dressing en Lilian neemt blue cheese op haar salade. Na de lunch gaan we weer naar het achterdek en uit te puffen. We bestellen water en genieten van het uitzicht. Zee zover het oog kan kijken. Ik sluit mijn iPods aan en luister naar een luisterboek terwijl ik af en toe wegdommel in de ligstoel die we hebben betrekken. Het was namelijk zo dat ons favoriete plek op het achterdek al was ingenomen. Volgende keer leggen we onze handdoeken op de stoelen om hem zou te reserveren. Later zien we dat “onze” plek vrij is gekomen en duiken er met ware doodsverachting boven op. Hier verblijven we de rest van de middag. Eerst nemen we een watertje om een tijdje later een rosé te nemen. Die blijkt achteraf niet te zuipen. We besluiten dan ook om na twee slokjes te stoppen en hebben dus een alcoholvrije middag. Ook niet verkeerd. Na nog een tijdje van de zon te hebben genoten gaan we naar onze hut om ons om te kleden voor het diner. Hier vinden we een gift van de Holland Amerikalijn in de vorm van zes in chocolade gedoopte aardbeien. We besluiten deze als we terugkomen te nuttigen. Het is dressie avond en we tutten ons op om even later aan te schuiven in de dinarzaal. We krijgen vlot een tafeltje. We nemen een heerlijke rood wijntje, een Malbec, die zeer goed was. Vooraf nemen we Duck Orange, eendenborst fijn gesneden met sinaasappelslices en een dressing. Hierna nemen we een lamsrace die zeer zacht was en als nagerecht een lavacake met banaan en andere stukjes fruit. Koffie als afsluiter en dan gaan we opzoek naar vertier. Lilian mist haar piano battles van George en Mildred. Dus opzoek naar de Billboard bar. En we vinden deze aan de voorkant van de bar. We claimen twee stoelen. Het is weer als vanouds. We genieten volop van hun optreden die geheel aan Britse muziek is gewijd. We weten dat er een show gaat worden opgevoerd worden in het World Stage Theater. Dus dat is onze volgende stop deze avond. Het blijkt een bruisend dansschow te zijn met veel videoaffecten op de wanden wat het extra spectaculair maakt. Na deze spetterende optreden lopen we langzaam naar de hut terug om nog even te genieten van de ons aangeboden aardbeien. Dan gaan de oogjes dicht, want al met al was het toch een vermoeiende dag.
Maandag 31 juli.
Bergen, Noorwegen.
Vroeg in de ochtend komen we aan, we worden wakker van de veranderde tempo van de motoren. Het is dan al over zevenen. Dus dat is een mooie tijd om op te staan. We douchen en gaan naar de ontbijtzaal. We worden begeleid naar een tafel voor 6 personen die helemaal van ons is. Wat erg prettig, want dan heb je ruimte genoeg. We bestellen een All American Breakfast met sinaasappelsap en een fruitplateau om te starten, koffie erbij en dat is dan weer een goede start van een enerverende dag in Bergen. Na het eten gaan we naar de hut om ons klaar te maken voor een wandeltocht wat nar later bleek de Hop Onn Hop off bus. 1 van de betere beslissingen van deze verkenning van Bergen. Na ingestapt te zijn stappen we bij de volgende halte alweer uit. Het centrum van Bergen is bereikt. Na even rondgekeken te hebben besluiten we de floiden… te nemen. Dit is een soort van snelverbinding met de top van de hoogste berg van Bergen. En snel gaat het, met enkele tussenstops zijn we zo boven. Van hieruit hebben we een schitterende uitzicht over het oude centrum van bergen en de haven waar we de Rotterdam zien liggen. Na er een korte lunch te hebben genoten, nemen we nog enkele foto’s en nemen we de beslissing om naar beneden te gaan. We gaan de Hop ons en Off weer in, en na twee stops stappen we in het centrum van de haven weer uit. We lopen naar een stukje aan de haven waar de houten huisjes staan. Alwaar we een schattig steegje inlopen. We besluiten dat het tijd wordt om naar het schip terug te keren daar het al laat wordt en je om half vijf verwacht wordt om aan boord te gaan. Het duurt vrij lang voor de bus verschijnt en we bij het juiste opstappunt uitstappen. We lopen de steiger op en gaan door de eerste beveiliging om daarna in te checken. We gaan naar onze kamer om even de schoenen uit te doen en om onze voeten te luchten. Hierna snel weer naar het Lido dek om ‘ onze plek te claimen” helaas te laat, maar aan de andere kant zien we nog plek. Snel daarnaar toe en een tafel geclaimd. Ik heb de laptop mee en schrijf daarop het verslag van gisteren en van vandaag op. Lilian verzorgt de drankjes. Het worden dit keer 2 Amstel light. We mogen volgens de ANWB man, die Lilian tegenkwam niet klagen. Het is voor het eerst sinds jaren dat het zo mooi weer is in Bergen, 20 graden en zo nu en dan een wolkje. Op het Lido dek is het goed toefen. De kapitein meld zich op de omroepinstallatie en geeft de laatste info door voordat de afvaart begint. Nadat de trossen loszijn en de boot zich in beweging heet gezet wordt het kouder. We besluiten om nog en biertje te delen en schieten de laatste beelden voor vanmiddag. Nadat we ons hebben omgekleed, lopen we richting het restaurant want Lilian heeft trek en wil voor het mooie vroeger aan tafel dan de reserveringstijd die we eerder hebben gemaakt. Het omzetten lukt niet dus moeten we wachten tot onze tijd daar is. We lopen daarom naar de Ocean Bar en nemen plaats aan een tweepersoonstafeltje met zicht op de Noordzee en de kust van Noorwegen. We nemen een klein glaasje Brut champagne en genieten van het uitzicht en de mensen die langslopen. Dan is het tijd om te eten. We ]krijgen een tafel met een schitterende uitzicht aan de achterkant van de boot en op de kielzog van het schip. Een grandioos gezicht. We nemen als voorafje een uiensoep en daarna een stoofvlees met wortelpastinaak, bietje en aardappel. Het toetje die we vanavond hebben genomen is Chocoladetaart met wiskeycake. Hierna zijn we nog even naar de Bill board bar gelopen voor onze nieuwe George en Mildred. Daarna naar bed.
Maandag 1 augustus.
Molde.
Wakker geschrokken om 7:45, en dat is maar goed ook, anders halen we het ontbijt niet. De eerste felicitaties komen binnen. Snel douchen en ontbijten. We krijgen snel een tafeltje aangewezen en gaan zitten. We bestellen voor Lilian een All American Breakfast met fruit en ik neem een Stack of buttermilk pancakes, met als side fruit en twee toast met butter en jam. We raken in gesprek met een stel uit Purmerend. Was gezellig, tijdens het eten werk ik de correspondentie af van alle felicitaties die binnenkomen. We besluiten om na onze tanden te hebben gepoetst om een rondje door Molde te lopen. Wat een ontspannende bezigheid is. We kunnen niet te lang blijven daar we ons om kwart over twaalf moeten melden in het world stage theater, voor de excursie van vanmiddag. We halen eerst nog snel een koffie en wat te eten voor onderweg. En dan op naar het theater om ons in e bus te krijgen voor de tour die we gaan maken de Atlantic Road toer. Wat een leuke tour is dit. We binnen door naar een heuveltop te rijden die 407 meter boven Molde uitsteekt. Hier hebben we een schitterende uitzicht op Molde en de haven. We mogen uitstappen en krijgen een klein kwartiertje om foto’s te nemen. We zien de MS Rotterdam benden in de haven liggen schitteren in de zon. Wat een prachtig weer hebben we. Zo’n graad 18 met een zonnetje voelt aan als 22 graden. Goed te doen dus. Vanaf hier dalen we af naar Molde en rijden we de buitenwijken in om door hele mooie landschappen en huizen naar de westkust van Molde en bereiken na een tijdje rijden de beroemde weg. Het is echt de moeite waard om als je in de buurt bent deze af te rijden. Dit doen we dus ook en aan de andere kant gekomen draaien we om om deze weg nogmaals vanaf de andere kant te rijden. Midden op de Atlantic Road stoppen we om de benen te strekken en een kleine rondje te lopen langs de kustlijn. Hier nemen we enkele foto’s en genieten van de ver gezichten. Na een plaspauze stappen we de bus weer in en gaan door naar de vissersplaats Bud. Dit is geen Volendam en ook geen IJmuiden. Het is een rustig slaperig dorpje en hier kunnen we ook de bus uit. We lopen de kade af en nemen een paar foto’s en eten een broodje. Meegenomen vanuit het restaurant aan boord. Na nog een sienic route komen we een kwartier te laat bij de boot aan. Boorden was aangegeven om 16:30. Maar gelukkig waren we niet de laatste bus die nog moest aankomen. Snel gaan we aan boord en gaan direct door naar het Lido dek, waar het lekker is maar te druk. We gaan daardoor naar boven en daar is ook geen plaats meer voor ons. Dus zit er nog 1 dek te gaan en dat is de Panorama dek. Daar is het meestal te winderig, maar nu niet. We blijven daar om onze drinken te nuttigen en mooie foto’s en video’s te schieten. Dan neemt de kapitein het woord over de intercom om enkele wetenswaardigheden te vermelden en terloops geeft hij ook aan dat er kans is op het Noorderlicht te zien. Maar wel om 2 uur s’nachts. We kijken elkaar aan en zeggen we zien wel of we dat gaan halen en anders de wekker zetten. (Ik denk het niet.) Als we eindelijk afvaren wordt het kouder en dalen we een dek af en gaan daar nog even verblijven voordat we verdreven worden doordat het kouder wordt. Dan besluiten we om naar de hut af te dalen om ons op ons gemak om te kleden voor het speciale diner wat we hebben gereserveerd. We hebben in het Pinnacle Restaurant heerlijk gegeten. Vooraf nemen we een glas sparkling Brut als apperative en een Lobster Bisque. We kregen een diep bord aangereikt met in het midden een klontje kreeft. De ober kijkt ons aan hoe we hierop reageren. Niet dus daarna kwam hij met de Bisque die hij er omheen schenkt. Dit was echt van een hoog niveau. Lilian neemt dan de Tender Lion met Mushrooms en kreeft ravioli. Ik zelf neem een beenloze T-Bone steak met spinazie en friet. Dit voor beide met een lekkere glas Malbec. En als toetje hebben we crème bruleé genomen. Daarbij komt er ook nog een kleine taart bij als verjaardagsgeschenk vanuit de rederij. Na koffie toe met bonbons gaan we naar de World Stage om een tweede show van de dansers te bekijken. Dit is wederom een wervelende show met licht effecten en goede muziek. Als de show is afgelopen maken we nog de laatste song van de pianoduo mee. Daarna lopen we nog door naar de BB king blues club en genieten daar nog van enkele nummers voordat we het voor gezien houden en naar bed gaan. En voor wat betreft het Noorderlicht die ons voor gehouden is door de kapitein en Karlijn. Niets van gezien ondanks dat Lilian nog tweemaal het bed heeft verlaten om te kijken of ze iets kon zien, maar de bewolking was zodanig dik dat er niets te zien viel.
Woensdag 2 augustus.
Op Zee/ Noordzee / Atlantische Oceaan
Te vroeg opgestaan. De tijd is een uur naar achter gegaan, maar mijn biologische klok gaf dit niet aan. Maar wel lekker langer in bed gelegen. Langzaam aangedaan met aankleden en op naar de ontbijtzaal. Lekker een al American genomen dit keer met voor Lilian thee en ik neem een cappuccino met vers geperste sinaasappelsap. Na het eten naar de Dutch Café om daar nog een Amiricano te nemen (gewone koffie). Als ik mijn koffie op heb en Lilian naar de World stage theater wil voor de presentatie van de nieuw aangeboden cruises voor 2024 en 2025, neemt zij haar koffie mee en gaan verwachtingsvol zitten en aanschouwen alle mooie reizen die er zijn. Ze laten natuurlijk alle mooie pareltjes zien. Terug in onze hut snel tandenpoetsen en even zitten en ik gelijk het verslag van gisteren afgemaakt en de nieuwe begonnen, Lilian appt en belt met haar zuster en we gaan een plekje vinden waar we ons kunnen terugtrekken om te zien wat er nog meer te doen is vandaag. We gaan naar de world stage theater alwaar we een uitleg krijgen van de cruises die voor volgend jaar al te boeken zijn met enige uitleg wat er dan zoals te bezien is. Mooi maar allemaal wel aan de prijs. Dan loopt het alweer tegen lunchtijd aan en besluiten we naar het Lido dek te gaan om te eten. Daar aangekomen bedenken we dat het restaurant op de 2de ook open is en besluiten weer naar beneden te gaan om daar te eten. Het wordt een ravioli met een lekkere Pinot Grigio en als toetje een New York cheesecake. Hierna kijken we wat er zoal te doen is en besluiten een rustig plekje op te zoeken waar we wat kunnen lezen en mijn luisterboek te luisteren. Hierna gaan we weer naar het World Stage Theater. Nu om de komende aanlegplaatsen te bespreken en de excursies door te nemen. Dan naar de Rolling Stone Cafe. Waar we meedoen met een triviant game en daarna een muziekspel. De quizmaster is grappig en met een drankje en een pindaatje is de middag wel goed door te komen. Hierna terug naar de hut om ons op te maken voor diner. Want het is weer dressy night. Dus opgedirkt naar het restaurant waar we gereserveerd hebben. Het eten is weer voortreffelijk. Vooraf een Jumbo garnalencoctail met ananas en een pittige dressing, waarnaar we overgaan op een Mignon Filet, met asperges een soort van rösti en wortel met een glas Pinot Grigio goed weg te spoelen en als toetje Crispy pear. Afsluitend een goede kop koffie en dan wordt het tijd om naar het theater te gaan. We krijgen een voorstelling van een uitzonderlijke goede groep zangers die bekende liedjes op eigenwijze brengen in close harmonie. Dan nog even kijken bij onze nieuwe George en Mildred (pianoduo) en dan naar bed, want we willen vroeg op om bij het invaren van Eyjafjördur fjord.
Donderdag 3 augustus.
Akureyri, IJsland.
Na Gisteren niet zo laat naar bed te zijn gegaan. Er ging namelijk nog een uur terug dus het was niet elf maar 10 uur. Stonden we vroeg op, om 6 uur, en kleden ons aan voor een koude dag. Eerst naar het Lido dek om daar het binnenvaren van de Eyjafjördur fjord mee te maken en om dan ook heel misschien walvissen te spotten. Het spotten van de walvissen viel een beetje tegen. 1 mevrouw dacht er 1 te zien bij het schip, maar Lilian en ik hebben niets gezien. Aan de andere kant was het invaren toch een bijzonder gebeurtenis. Hier vandaan lopen we de Lido binnen om te gaan ontbijten. Wat we meestal in de dinarzaal doen. Lilian maakt twee omeletten met spinazie klaar terwijl ik de jus de orange perst en de Americano bestel en het plaatsje aan het raam bezet houdt. We nemen nog een yoghurt met fruit toe en nog een Americano om dan naar de hut te gaan voor de excursie van vandaag die om 10:15 van start zal gaan vanuit de World Stage Theater. Onderweg naar de hut verzamelen we nog wat te eten en drinken voor de middag. Je krijgt namelijk geen tijd om tijdens de tour rustig te gaan lunchen. We worden na ons in het theater te hebben begeven vrij snel doorgestuurd om onze sticker en de bus aangewezen te krijgen en verlaten het schip om direct door de bus in te stappen. We nemen plaats bij een raam waar, wat elke raam in de bus ook heeft, vliegjes zitten. Lilian begint direct met het uitmoorden van de lieve beestjes en we vragen ons verwonderd af waar die vandaan komen. Maar daar kom ik later op terug. Als de bus is volgelopen, gaan we op weg naar onze eerste stop van de dag. De Godafoss watervallen. Deze heet zo omdat in de tijd van het kerstenen die toenmalige heidense priester zicht liet christen en deze de afgodsbeelden. In de watervallen te laten vallen. Deze watervallen zijn indrukwekkend en leuk. Ze doet ons een beetje denken aan de Niagrafalls in het klein, dus een hoefijzer achtige vorm en de val naar beneden is ook kleiner, maar niet minder indrukwekkend. We krijgen een kleine 20 minuten om ernaar toe te lopen en foto’s te nemen. De gehele tour zou blijken dat we niet heel lang op een plak kunnen blijven omdat we anders het tijdschema niet kunnen halen. Na enkele mooie opnames en de kleine plaspauze stappen we de bus weer in en gaan op weg naar Skùtustaõagir een krater gevuld met water, dit is ontstaan bij een uitbarsting waarbij stoom omhoog komt en dan een krater laat ontstaan, die later volloopt met water. Het vervelende van de bezichtiging was niet het uitzicht, die is fantastisch, maar de vele vliegjes die daar rondvliegen (die van de bus). Je moet je mond en je oren dichtdoen, niet je ogen want dan zie je niets meer, en dan is het te doen. Er waren enkele Amerikaanse toeristen die zich iets beter hadden voorbereid dan wij, en die liepen met muskietennetten op hun hooft en of hadden mondmaskers voor. Maar helaas wij niet. Maar we hebben ons best vermaakt. We klateren de bus weer in en gaan op weg naar de een krater, Dimmubörgir, die op dezelfde wijze is ontstaan als diegene met het water en maken hier een rondje onder de leiding van de gids, Ikkie. Een gepensioneerde onderwijzer, die niet klok kon kijken op zijn Amerikaans. We kregen vijf verschillende tijden door, voordat we doorhadden dat we weer zo’n kleine 40 minuutjes, dus het was weer hollen om de bus te halen. Na uit gehijgd de bus ingestapt te zijn gaan we op weg naar onze laatste bestemming. De Hverir, heetwaterbronnen. De salpeter lucht was niet te harde, maar het was wel heel leuk, het deed ons denken aan Yellowstone Park. Ook hier konden we niet al te lang blijven want volgens Ikkie, moesten we weer optijd bij de boot zijn. Volgens ons niet want de laatste die binnen moest zijn was pas om 18:30. Dus na een vermoeiende en toch wel langere rit dan bedacht komen we bij de boot, moe maar voldaan, aan. Nog even rondgekeken bij de haven gaan we aan boord en lopen door naar onze hut. Binnen gekomen alwaar een verassing ligt in de vorm van twee certificaten die bewijzen dat we de poolcirkel hebben beslecht. We trekken de schoenen uit en nuttigen met een slok water de mandarijntjes. Hier kregen we tijdens de busreis geen tijd voor. De broodjes die we mee hadden, hebben we al eerder gegeten. Lilian gaat het achterdek nog op om nog enkele foto’s te maken en komt even later terug met Cola. Helemaal lekker. Dan kleden we ons om niet te laat gaan dineren, want het was best vermoeiend. We worden snel aan een tafel gesitueerd en komen naast een oudere Amerikaans stel te zitten waarmee we tijdens het diner leuke verhalen uitwisselen. We hebben vooraf een heerlijke zijde zachte carpaccio en als hoofdgerecht Boeuff stroganoff met tagliatelle en als toetje een heerlijk kaasplankje. Dit alles weggespoeld met een heerlijke Pinot Grigio. Na het eten gaan we koffie drinken in het Dutch Café. Na de koffie gaan we met gierende banden weg. Er zitten namelijk twee stellen zo ontzetten slap te ouwe hoeren dat we het niet langer kunnen volhouden. Na een klein ommetje op het schip kommen we in de Bill Board aan en vinden een lekker plekje op de bank dicht bij de piano duo. Hier nemen we nog iets te drinken en luisteren naar hun optreden, waarbij 1 Nederlands liedje van Ramses Shaffy in het fonetisch Nederlands gezongen wordt. (Laat me). Was aandoenlijk, maar niet slecht. Nog even luisteren bij de Rolling Stone band en dan naar de hut om te slapen. We vallen beide als een blok in slaap.
Vrijdag 4 augustus.
Isafjördur, IJsland
Vanochtend “normale” tijd opgestaan. Op ons gemak gedoucht en aangekleed. Daarna ontbijten en terug in de hut ons klaar gemaakt voor een rondgang door het vissersdorp Isafjördur. Eerst naar het informatiecentrum om ons wijzer te laten worden. We gaan eerst naar het plaatselijke visserijmuseum. Klein maar fijn zullen we maar zeggen. Daarna door het doorgelopen en van de uitzichten genoten. Tussen de middag geluncht met wat we meegenomen hadden vanuit het ontbijtbuffet ook Phet Lido dek. En op ons gemak terug gekacheld. We gaan door naar de hut om bij te komen, het is intussen toch weer laat geworden, 4:00hr. Even een mandarijntje eten en dan naar het Dutch café om iets te drinken. Het was erg druk in het café en we lopen door en gaan ons settelen op het Panorama dek, naar eerst nog gekeken te hebben op het Lido dek naar het afvaren van het schip van Regency……. We zijn er nog niet over uit wat we gaan drinken. Heerste wat Lilian wil is een wijntje en ik denk aan een sinaasappelsapje . Lilian komt terug met het lumineuze idee om een cocktail te nemen het wordt een klassieker. Pina Colada. Die smaakte opperbest terwijl we van het uitzicht genieten. Na de gehele ochtend en een stukje van de middag buiten te zijn geweest komt hij bij mij toch wel binnen. Terug in de hut bereiden we ons voor op het diner. Die zoals verwacht weer heel lekker is met vooraf een Salade met gorgonzola. Dan een heerlijke stukje kalfsvlees me doperwtjes en mais polenta. Als toetje neemt Lilian een kaasplankje en ik ga aan de bananen Grisp. Koffie in het Dutch Café en dan naar het World Stage theater om een zeer leuke show te zien van Rachel Dudt. Een zangeres die in Las Vegas en dergelijke shows heeft opgetreden. Eigenlijk meer een een musical zangeres. Het was genieten geblazen. Na de show lopen we via de muziekdek naar onze hut omdat we morgen vroeg opmeten voor een excursie van 8 uur. We zijn moe en vallen vrijwel direct in slaap.
Zaterdag 5 augustus.
Reykjavík.
Vroeg opgestaan om te ontbijten en dan naar de hut om tandenpoetsen en klaarmaken voor een lange dag. Verzamelen in het Theater sticker van de bus, we krijgen nummer 27 opgeplakt, daarna naar de uitgang, die en beetje stijl is want het is hoogtij en dan door naar de bus. Hier krijgen we te maken met een klein vrouwtje die als gids meegaat. We noemen haar tussen ons de kleine troll. Ze is eigenlijk erg lief en leuk. We rijden het eerst naar een Tingvillir een UNESCO wereld natuur park. Hier krijgen we uitleg over de Amerikaanse plaat en de Eurazië plaat. Deze drijven elk jaar een paar meter uit elkaar. Hiertussen ontstaan een vallei met met mooie uitzichten op rotsen die de scheiding aangeven van de Amerikaanse plaat. De gids gaat voorop en is niet te volgen, ze racet over het wandelpad en is als eerste bij de bus alwaar ze ons weer de bus in dirigeert. Dan gaan we naar de Geisers. Degene die we te zien krijgen is van het formaat van Old Faithfull in Yollewstone. Dit was erg leuk, hier lopen we een rondje om daarna te gaan lunchen, zo’n tien busminuten verderop bij de waterval Gullfloss. We zitten met twee andere stellen aan een tafel. 1 stel komt uit Bergen op Zoom en het andere uit België. Vooraf tomatensoep en het hoofdgerecht is zalm met rijst en groente. Wortels, sperziebonen en romana. Het is erg lekker. Daarna gaan we naar buiten en lopen langs de waterval en schieten leuke plaatjes, want het is toch wel een indrukwekkende waterval die doorgaat in een 6 kilometers lange nauwe kloof. Optijd de bus weer in om naar onze laatste bestemming te begeven voordat we teruggereden worden naar de Rotterdam. Het is een fabriek die van de thermische condities van IJsland gebruikt maakt om elektriciteit op te wekken en de huizen van Reykjavik te verwarmen. Zoals gezegd hebben we daar na een korte ontvangst met uitleg mogen rondkijken voordat we naar de haven gebracht worden om weer in te schepen. Buiten worden we overvallen door de eerste regenbuitje van de reis. In de hut nuttigen we een banaan en mijmeren of we nog de stad in gaan. Ik geef aan toch wel vermoeid te zijn en ik heb zere voeten. Dus blijven we aan boord om te gaan dineren. We lopen na ons gemeld te hebben met de bediende naar onze tafel. We bestellen een lekker Malbec en zetten onze tanden in een Beef Terriyakki en hebben daarna Baby Pork Ribs. Ik neem als toetje Swartzwaldertorte en Lilian houdt het bij de Grisp van de dag, dit keer met blauwe bessen. In de World Stage was niets te doen, dus blijven we hangen bij de Rollingstone Room en daarna nog even met eendrankje gezetten bij de BB king’s Club. Waarna we naar bed gaan want morgen vroeg hebben we onze laatste excursie op IJsland.
Zondag 6 augustus.
Reykjavik – Atlantische Oceaan
De wekker gaat om 10 over half 6. In een drafje ons gedoucht en aangekleed. Want we moeten ons verzamelen om kwart over zeven in het World Stage theater. Hier worden we snel opgeroepen om gestickerd te worden en naar onze bus geleid te worden. We hebben dit keer bus 4. We rijden door een lava landschap die wonderschoon is en door stukken alsof we op de maan zijn aangeland. Onze eerste stop is bij een bijzonder meer Kleivarvatn, nabij Reykjanesfólkvangur. Het bijzondere aan dit meer is dat hij schommelt in de waterstand. Met soms wel een verschillen 5 meter. Ze weten nu nog steeds niet hoe dit komt. Na enige foto’s genomen te hebben gaan we de bus in voor ons tweede stop. Krysuvik moonscape. Dit is weer een soort van klein Yellowstone, mud holes en andere hete putten. Hierna doen we een Viking museum aan. Hier wordt i het kort een overzicht tentoongesteld over hoe en waarom de Vikings IJsland hebben gekolonialiseerd en doorgegaan zijn naar Groenland en Amerika. Ook ligt er een replica van een Vikingboot zoals die is opgegraven in Noorwegen. Dit was erg leuk om te bekijken. Weer de bus in om terug te rijden naar de boot, onderweg nog siteseeing en bij de boot aangekomen regent het weer. Want bij weggaan en aankomst hebben we regen gehad en bij elke stop hadden we mooi droog weer. Toch weer een beetje vermoeid gaan we naar onze hut om ons om te kleden en dan wordt het tijd om te lunchen. Dit keer gaan we naar het Lido om daar een van de uitgebreidste of te wel het uitgebreids te eten. We proberen meerdere gerechten. Hierna no uitbuiken en bij het indoor zwembad en bijkomen van de ochtend. Later in de middag komen we terug in het overdekte zwembad om een lekkere cocktail te nemen. Ik had iets met Painkiller en Lil iets met Mama Hawaii. We genieten hiervan en hier brengen we onze tijd door voordat we ons klaar maken voor het diner. We lopen na ons omgekleed te hebben voor het diner naar het restaurant en vragen om een tafel voor twee, volgens de manager die de tafels verdeelt krijgen we de beste tafel van het restaurant. Ik zeg laatdunkend ha, wat hem een klein beetje boos maakt, en hij wil dat we het zelf beoordelen en hem na het diner laten weten of hij gelijk heeft. Bij het tafeltje aangekomen blijkt het inderdaad niet verkeerd te zijn. Vooraf hebben we gerookte kip in een pittige kerrie saus en daarna nemen we Prime Rib in jus met sperziebonen en een gepofte aardappel. Als toetje nemen we panacotta, met een Pinot Grigio erbij en later een Americano bij het Dutch café, maakt het avondeten af. Hierna gaan we naar het World Stage Theater om naar Elliot Finkel, een pianist die een leuke voorstelling gaf met een variatie van herkenbare muziek. Hierna lopen we via het muziek deel van het schip, moe naar de hut om vrijwel direct in slaap te vallen, met als toetje een uur tijdsverschil. We kunnen een uur korter slapen.
Maandag 7 augustus.
Op zee, de Noordelijke Atlantische oceaan.
Op tijd opgestaan om te ontbijten. Hierna naar de hut om tanden te poetsen om op 11 uur naar het World Stage Theater te gaan voor een vragen uurtje met de kapitein, oftewel “Talk to the Captain”. Samen met Carlein die een korte introductie doet, krijgt de kapitein het wordt en verteld hoe hij kapitein van de Holland Amerika lijn is geworden. Daarna volgen nog vragen vanuit het publiek. Er is namelijk best wel een grote opkomst voor dit event. Na het middag eten, waar we een leuk gesprek met mensen hadden die uit Singapore kwamen, nog even bij de winkeltjes kijken en dan door naar weer een bijeenkomst in de World Stage Theater. Nu verteld Carlein wat in de aankomende haven te doen en te zien is. Intussen hebben we gehoord dat de Shetland eiland is komen te vervallen, door hevige winden, wat het embarkeer met de tender te gevaarlijk wordt om veilig aan land te komen. Dus wordt het morgen weer een dag op zee. We lopen naar de hut om even op adem te komen en gaan dan door naar het Panorama dek alwaar we een leuke plek weten te vinden om ons dagelijkse cocktail te drinken. Dit lukt deze keer wonderlijk wel. Een leuke plek op het Panorama dek. Hier nuttigen we een cocktail voor Lilian een Pussers Painkiller en ik een Classic Daiquiri, heerlijk gewoon. Hierna gaan we naar de hut om ons op te frissen en naar de dressy night te gaan eten en ons te vermaken. We hebben een lekkere asperge voorafje en een zeer mooie Duck Mandarijn als hoofdt gerecht en natuurlijk een toetje. We gaan voor een Dulce de leche. En natuurlijk een fijne Malbec. Na een koffie in het Dutch Café te hebben genuttigd gaan we naar het World Stage Theater om aldaar weer een geweldige dansvoorstelling te mogen aanschouwen. Als we naar de hut teruggaan komen we weer langs de BB Kings blusclub waar we nog even blijven hangen en meezingen met leuke liedjes waaronder, Bloed, zweet en tranen, weer heel fonetisch gezongen door de pianist. Dan naar de hut en de oogjes dicht.
Dinsdag 8 augustus.
Op zee, De Noordelijke Atlantische Oceaan en de Noordzee.
We slapen dit keer uit. Het wordt wel 7:50 voordat we in beweging komen. Aankleden en ons klaarmaken voor ontbijt. Dit is de eerste keer dat we shared breakfast doen. Houd in met onbekende mensen aan tafel het ontbijt nuttigen. Als we als laatste mensen aan tafel zijn aangeschoven heerst er in eerste instantie een ongemakkelijke stilte. We proberen een gesprek te starten maar dat is toch wel iets bijzonder. Van de vier stellen aan tafel is 1 stel uit Amerika. Ze zitten er in het begin er ietwat verloren bij. De overburen aan tafel proberen een gesprek met hen te starten die snel verzand. Ik vindt dit toch wel ongemakkelijk en begin over hun woongebied nadat ik had opgevangen dat zij uit Californië komen. Na even doorgepraat te hebben blijken ze Earl en Debbie te heten. En even ten oosten van San Francisco te wonen en een tweede huis bij Lake Tahoe te hebben en gek zijn op reizen en met Lilian een gemeenschappelijk interesse te hebben met beren. Hij laat enkel foto’s zien en we keuvelen lekker tot het einde vanher ontbijt hierover door. De mensen aan de overkant komen uit IJmuiden en Heemskerk. De andere uit Alphen aan de rijn en zij heeft in Haarlem op school gezeten en op Halfweg. We gaan uit elkaar en zien ondanks dat we de gehele dag op zee niemand van onze tafel deze dag terug. Tanden poetsen en als tussenstop het Dutch Café voor een bakkie koffie. Dan door naar het World Stage Theater om Karlijn te horen vertellen dat de Scandinavische landen de gelukkigste landen van de wereld zijn, gelukkig staat Nederland op de 5de plaats. We lopen langzaam terug naar de hut om even bij te komen, het is immers een extra rustdag. Dan is het alweer tijd om te lunchen. Lekker licht geluncht, een paar plakjes Rosbief en een bowl met een lekkere gezonde salade en toch ook nog een toetje met wat fruit erbij. We raken in gesprek met twee schoonzusje waarvan de mannen dood zijn en gaan dan verder met het vermoeiende deel van de dag, weer uitrusten. We wilde naar de ingelaste matinee van Elliot Finkel. Maar helaas waren we zo bezig met uitrusten dat die erbij inschiet. Pech dus, dan maar aan de Pinot Colada op het Panorama dek. We claimen weer twee prachtige plekken bij het raam en zien het weer zienderogen verbeteren. Even polshoogte nemen, dan met de Pino Colada naar buiten om in de zon hiervan te genieten. De Cocktails zijn op en wedbesluiten ons boord tegoed te verzilveren voordat we hier te laat mee zijn. Voor beide een lekker luchtje gekocht en dan naar de hut om ons om te kleden voor het diner. We lopen naar binnen en krijgen een mooi tafeltje in ongeveer het midden van de diner zaal. We bestellen een kopkroket met een lekkere saus als voorgerecht en een daarna een lamsbout met bloemkoolpuree en enige groentetjes. En als toetje de Peach Grisp. Om ondertussen de ober Nederlands te leren, hij vroeg er zelf om. We nemen nog een koffie en even naar de hut om tanden te poetsen en dan door naar de Pianobar om voordat we naar de Cantaré boys te gaan kijken. Onderweg lopend naar het WST valt het ons op dat er niemand met ons meeloopt en enkel een heleboel mensen ervandaan komen. Hier gaat iets mis, we checken de telefoon op de juiste tijd van hen tweede optreden die avond en we weten bijna zeker dat we goed zitten. Maar beginnen erg te twijfelen als we in het theater zijn aangekomen en deze op een paar mensen leeg is en de artiesten nog staan na te praten. WST is er aan de hand. Hebben wij de verkeerde tijd in ons hoofd, even checken. Nu hoor op het affiche staat dat zijn om 9:30 hun tweede optreden hebben. Op mijn horloge is het 8:20 en met een uur erbij te tellen is het 9:20. We beginnen nu wel erg aan onze tijdbelevenis te twijfelen en besluiten naar de hut te gaan om het te checken met de tijd aan board via de tv. En ja hoor, we zijn in de loop van de dag het verzetten van de tijd over het hoofd gezien en hebben nu nog een uur om naar het WST te gaan. Deze overbruggen we door even in de hut te blijven om van de schrik te bekomen, zomaar een uur weg. Dus als het tijd is gaan we naar het WST om daar weer van een spetterende show bij te wonen van de groep Cantaré. Na de show gaan we door naar de BB Kings blues bar om daar het oranje feestje op te luisteren. Ook dit gaat met veel muziekaal geweld gepaard. Dus erg gezellig. Maar ja dan wordt het toch tijd om naar bed te gaan, en dat doen we dan ook en hebben weer een heerlijke dag gehad.
Woensdag 9 augustus.
Invergordon – Inverness.
Deze ochtend moeten we toch verplicht een beetje vroeg opstaan om ons zelf aan de Schotse douane te tonen dat we echt aan boord zijn en niet iemand die onze indentiteit heeft gepikt. Dat is een beetje een gedoe, met lange rijen mensen omdat er ook mensen zijn die zich niet houden aan de richtlijnen die de rederij heeft opgelegd om het soepeltjes te laten verlopen. Als wij de formaliteiten hebben afgelegd gaan we naar het Lido om te ontbijten en die was wederom weer niet verkeerd met een omelet en verse jus de Orange en lekkere koffie. We verzamelen nog iets voor tussen de middag, als we in de hut zijn orderen we onze dingen en lopen de treeplank af om met het openbaar vervoer naar Inverness te gaan. Eerst natuurlijk aan de “verkeerde” kant van de weg. We lopen samen op met een moeder en dochter naar de juiste bushalte. Een kaartje is zo gekocht en na best wel een aardig ritje van een klein uurtje komen we in Inverness aan. Hier pakken we de Hop on Hop off bus en maken het rondje die deze bus aflegt. We gaan boven zitten voor een betere uitzicht, maar dat blijkt niet voor het hele rondje ideaal te zijn. Als we de stad verlaten gaat het gas erop en zitten we te blauwbekken door de rijwind die best wel koud was. Na het rondje lopen we nog wat rond en eten wat bij een rivier waar ik de naam vergeten ben. Omdat we om half vijf gingen uitvaren besluiten we het zekere voor het onzekere te nemen en vangen de terugrit naar de boot aan. We hebben een ander busnummer dan op de heenweg. We dachten dat dit de snelle verbinding was, maar dat was dus niet zo. We doen allemaal haltes aan in verschillende wijken. Van best goede tot achterstandswijken. Al met al wordt dit best wel een lange rit. In Invergordon aangekomen lopen we de enige winkelstraat nog even op en neer en lopen naar de boot om ons weer te melden. En dan is het ook wel weer tijd voor een leuke Cocktail op het Panoramadek. Daarvandaan gaan we naar de hut om ons klaar te maken voor het diner en later naar het WSTom naar Elliot Finkelte kijken daarna nog iets drinken in de pianobar (Billboard café) om daarna swingend naar bed te gaan.
Donderdag 10 augustus
Edinburgh.
We kunnen ietwat langer in bed blijven, uitslapen kan je het niet noemen en gaan dan na aangekleed te hebben naar het ontbijtzaal. Edinburgh staat pas voor vanmiddag op het programma en hierdoor kunnen we rustig aandoen. Maar toch weer niet helemaal want Lilian en ik gaan voor het eerst van ons leven tenderen. Dit houd in dat we vanaf de Rotterdam, die niet aan de kade kan komen, met een reddingssloep naar de kade gebracht te worden. (Queensberry) Dit gaat via een platform dicht bij de waterlinie met een loopplank naar de sloep. Hierin aangekomen hebben we een fijne plek aan boord van deze sloep die wel 150 man kan herbergen als de nood aan de man is. Gelukkig nu dus niet als er 20 man in zitten is het veel. Aan wal aangekomen lopen we eerst de kade af waar een kermis aan de gang is. Onze excursie The Royal Mile, begint om 13:45 waar we ons moeten verzamelen om 13:30 om onze sticker in ontvangst te nemen, die correspondeert met de bus die we krijgen toegewezen om naar Edinburgh te brengen. Na een vrij korte rit komen we aan in Edinburgh. Hier is het ietwat druk om naar de plek te komen waar we uit de bus zullen worden gezet. Onderwijl deelt de gids een zender en 1 oordop uit, de zender hangen we om en de oordop gaat in. Zo is hij straks goed te verstaan voor iedereen als we de Royal Mile gaan lopen. Boven bij het kasteel, Edinburgh Castle zet de bus ons af. Direct als we de bus verlaten merken we dat het vrij druk is. We volgen onze gids, die gekleed is in zijn originele kilt van de McDonald clan, waar hij een echt familielid van is en de Schotse vlag 🏴 omhoog steekt om hem te volgen naar het startpunt om de Royal Mile te lopen met tekst en uitleg naar Holyrood Palace, het eindpunt van de Mile. Het is druk op de Mile/ straat die we gaan lopen. Ik en Lilian ook hebben nog nooit zoveel mensen in 1 straat gezien. Dit komt vooral omdat deze dag special is voor Schotland en dat er s’avonds een Taptoe is. Militaire fanfarekorpsen van over de gehele wereld geven dan een gigantische show. We kunnen over de hoofden lopen. Gelukkig weet de gids enkele rustige plekjes te vinden waar hij ons ongestoord het e.e.a. weet te vertellen over wetenswaardigheden over mensen en huizen die an de Mile gewoon en staan. Bij het Holyrood Palace aangekomen, doen we de zenders af en krijgen kaartjes om het paleis te bezoeken en een interessante rondgang te maken. Maar nu met een digitale gids. Hoofdtelefoon op en het kleine display om de nek gaan we naar binnen. We komen door oude kamers waar de vorsten en koninginnen gasten ontvangen. De huidige koning Charles komt er nog geregeld om er staatshoofden en belangrijke mensen te ontvangen. Ik vindt het vergane glorie maar het is interessant om het bezocht te hebben. Het grappige van de toer is dat de gids onderweg 1 van ons kwijt is geraakt die mysterieus later er weer bij is, maar na de toer als we in de bus zitten, zijn we er opeens 2 kwijt die later weer aanschuiven, ook weer op een mysterieuze manier. De rit terug naar het schip komen we in de stad nog langs bezienswaardige plekken. Onderweg vinden we dat we wel een biertje verdient hebben. Maar we vergeten dat we nog met de tender naar het schip moeten. We worden op de tender van de haven zelf gezet. Dit is een vrij grote boot en het duurt even voordat deze redelijk vol is om naar de Rotterdam te vertrekken. Het biertje schiet hierdoor erbij in. Want het is al vrij laat en we moeten ons ook nog verkleden voor het avondeten. Dat weer als vanouds heerlijk is. Dan door naar de WST daar wordt een voorstelling van Rachel Dudt te kijken/ luisteren dan door naar de pianobar waar het dit keer en heel bijzonder sfeertje hing. Op een gegeven ogenblik zong 1 van de Cantaré zangers samen met de pianiste een bijzondere liefdes duet. Het was een bijzondere avond, maar aan alles komt een eind en we gaan dan ook moe maar tevreden naar bed.
Vrijdag 11 augustus.
Noordelijke AtlantischeOceaan – Noordzee.
Dag op zee, dus een klein beetje uitslapen en dan naar de ontbijtzaal. Lekker ontbeten en dan naar het Dutch Café voor een lekker bakkie koffie, tanden poetsen en we zijn we klaar voor het ochtendprogramma. We krijgen een blik achter de schermen met de presentatie A City on the Sea. Dit allemaal gepresenteerd door Karlijn. We gaan terug naar de kamer en maken de koffers klaar om morgen zodra het tijd is om van boord te gaan, dat dan ook daadwerkelijk te kunnen doen, zoner in paniek te raken dat we nog moeten pakken. Dan gaan we naar het Panorama deck waar we lunchen met een overheerlijke Piza en een glas sinaasappelsap, vers geperst natuurlijk. Dan zoeken we een plekje om in de zon te gaan zitten want het is heerlijk weer met een echt windje, dus op het achterdek lekker luieren en dan wordt het vanzelf tijd voor een Pina Colada. Oei en dan wordt het weer tijd om voor de laatste maal te gaan dineren. Deze is zoals altijd weer voortreffelijk. Nog een koffie in de Dutch Café en dan door naar het WST voor de Grand finale van deze Cruise. Een optreden van de Billboard pianisten samen met de one step dansers. Een spetterend optreden die zeer geslaagd te noemen is. We gaan naar de de muziek afdeling van het schip en staan daar een beetje besluiteloos, zullen we nog wat drinken of gaan we naar bed. Het wordt bed, want morgen moeten we tussen 8:00 en 9:15 van boord en je wil dat wel doen met iets in de buik.
Zaterdag 12 augustus.
Amsterdam.
Wakker, douchen aankleden, alles ligt gereed, en dan naar het Lido dek om te ontbijten met een heerlijk glas vers geperste sinaasappelsap en Americano en een Spinazie omelet. Tandenpoetsen, nog een keer de hut checken of we alles wel bij ons hebben om dan de deur van de hut voor de laatste maal dicht te trekken. Voordat we de Rotterdam verlaten nemen we nog een koffie van het Dutch Café en gaan niet geheel op ons gemak deze proberen op te drinken. De koffie is eigenlijk te heet en we besluiten om deze weg te gooien en we ons aansluiten in de rij om van boord te gaan. In de terminal worden we door Allerd gebeld hoever we zijn, hij staat namelijk voor de terminal te wachten. We spoeden ons naar de uitgang en zien hem al snel staan. Lekker om opgehaald te worden na deze zeer leuke maar toch wel vermoeiende reis. Op naar Beverwijk.
